Welkom op de christelijke eilanden.
23 augustus 2015 - Lajes Do Pico, Portugal
Het is weer zover, een down dag. Vandaag is het zondag en de Azoren zijn erg gelovig. Doodstil op straat en vrijwel alle winkels dicht. Vandaag tot 5 uur op youtube bloopers, cabaret en sketches gekeken op mijn laptop. Om 5 uur dacht ik, ik moet nu wel even wat gaan doen ( en eten natuurlijk ). Ik besloot maar te gaan touren en de weg te pakken door de bergen. Dit was een zeer mooie weg om te rijden. Onderweg nog wat uitstapjes gemaakt om foto's te nemen. Uiteindelijk kwam ik uit aan de andere kant van het eiland, waar ik ( inmiddels kwart voor 7 ) op zoek ging naar een restaurantje. Een terrasje gevonden aan het water, wel met saaie plastic stoelen, maar het uitzicht was in ieder geval goed. Het was al wat bewolkt geworden en ik voelde wat regendruppels. De regen was tijdelijk maar de bewolking bleef hangen, want ja het blijven eilanden en daar blijven wolken meestal boven hangen. Dit was snel over en we smelten niet he. Lekker een hamburgertje met friet wegwerkt en nog een chocolade mouse. Voor it alles ( + 2 appelsap ) was ik maar 9,50 kwijt. Een mooie prijs voor een lonely student traveler.
Terug gereden door de bergen. De bergen lagen inmiddels volledig in de wolken en daar reed ik dus in. Een prachtig mystiek tafereel.
Eenmaal weer terug in het dorp, kon ik het dorp niet meer in. Overal waren op de weg opklapbordjes geplaatst met verboden in te rijden. Ergens boven het dorp mijn auto weten te parkeren en toch maar een staan kijken wat er allemaal aan de hand was in het dorp. Op het moment nog vrij weinig maar langs de weg stonden wel een aantal mensen en camera's opgesteld, dus er moest iets gaan komen. Tcoh blijven wachten en ja hoor er kwam iets aan. Het was een hele stoet met mensen met kaarsjes met voorop een man in gewaad met een kruis. Ergens achteraan liep, denk ik de priester, een lied te zingen. Het was een optocht vanuit het kerkje en was wel weer apart om mee te maken. Stond ik daar te kijken naar een optocht met "I will not bow" van Breaking Benjamin die door mijn oortjes heen knalde. Het was weer een afwisselende dag en tot de het volgende verhaal allemaal.
( Sorry dat ik wat achter loop met de blogs, mijn hoofd zit af een toe helemaal vol met wat ik nog moet gaan doen )
Rustig aan en alles op zijn tijd
Hou je koppie erbij and you can do it
Gr Ad
Vind het nog steeds heel stoer hoe je zo alles toch maar doet!
Je hebt het maar druk in je eentje?
Ik had trouwens niet gedacht dat de Azoren nog zo'n achtergesteld gebied was op toeristisch gebeuren. Je kan bijna nergens gezellig iets eten, zou wat voor o. Rien zijn (dus niet).